Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
głęboko — głębokobiej przysłów. od głęboki a) w zn. 1: Zapadać się głęboko w śnieg. Kopać coraz głębiej. Ukłonić się głęboko. Kapelusz głęboko nasunięty na czoło. Głęboko osadzone oczy. Oddychać, westchnąć głęboko … Słownik języka polskiego
głęboko — Mieć kogoś, coś głęboko gdzieś zob. mieć 7 … Słownik frazeologiczny
mieć coś/kogoś głęboko w dupie — Być obojętnym; nie przejmować się; lekceważyć. Eng. To be indifferent; not to care at all; to ignore; to show disrespect … Słownik Polskiego slangu
po uszy — Głęboko zaangażowany, przytłoczony, lub zajęty czymś Eng. Deeply involved; overwhelmed; surfeited; exceedingly … Słownik Polskiego slangu
wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… … Słownik frazeologiczny
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… … Słownik języka polskiego
